Nabehandeling Dupuytren : poëtische ervaring.

Nabehandeling : poëtische ervaring van een patiënt.

Weet, lieve mensen, dat ik jullie mis
En ik ben overtuigd dat het vice-versa is.
Ik mis de rit naar Tivoli
Het dagelijks weerzien van mijn kiné-intimi.
Ik mis het parkeren voor het WC aan de overkant
Ja, dat kleine huisje staat er een beetje gênant.
Ik mis de bladeren in de voorhof
De lage moerbesbomen zijn echt tof.
Ik mis het geluid van de deurbel
En de seconden van opening die ik telkens aftel.
Ik mis de sfeer van de wachtzaal
Telkens weer een huiselijk onthaal.
Ik mis er de social talk over vingers en weer
En de raming van het resterende aantal keer.
Ik mis de dankbare gezichten van patienten die weggaan
Ja, ze leken na elke behandeling zo voldaan.
Ik mis de openzwaaiende deur van het cabinet

Met een uitnodigende glimlach waren wij aan zet.
Ik mis het kleine tafeltje en kruk
Een beetje miniatuur, ik voelde me een ukkepuk.
Ik mis de anekdotische verhaaltjes en weetjes
Die wij er tête-à-tête vertelden met ons tweetjes.
Ik mis de positieve en huiselijke sfeer
Nooit hoorde ik er enigerlei sneer.
Ik mis nog zoveel om op te noemen
Maar weet, ik zal altijd allen van jullie roemen.
So you get what you earn
My mercy in return !

Deze kleine ode werd ingegeven als zelf-therapie voor het opvullen van de leegte in mijn dagelijks bestaan na de eerste week van 2016, na een driemaandelijks verkwikkend verblijf bij de kiné-familie Hands@Work.

Der kleine Andreas aus Zisselt am Kanal

Alias Frederik Kloek, dorpsdichter van de deelgemeente Tisselt

P.S.: Uiteraard zijn mijn pink en linkervinger jullie het meest dankbaar voor jullie inzet.

Pols pijn, spontaan ontstaan. Wat doen we er mee?

Veel mensen hebben pijn in hun pols. We gebruiken dan ook de ganse dag onze handen en het is dus niet onlogisch dat polspijn onze dagelijkse activiteiten kan belemmeren.
Pijn in de pols is vervelend om te hebben. Je wordt verhinderd in je bewegingen, omdat je pols en ook je hand meestal niet goed gebruikt kan worden. Je wordt onhandig in je dagelijkse handelingen, omdat bewegen telkens pijn doet..

Met polspijn beland je dikwijls in een vicieuse cirkel. Door de pijn begin je anders te bewegen en daardoor krijg je krachts-, coördinatie- en bewegingsverlies omwille van het anders gebruiken van je hand. Hierdoor wordt je gewricht minder stabiel en als je dan wil bewegen doet alles nog meer pijn.

De pols is een complex gewricht.

De pols is een complex gewricht opgebouwd uit 8 handwortelbeentjes en 26 gewrichtsbandjes (ligamenten). De pols en de vingers worden bewogen door 23 pezen, die ook over de pols lopen. Ze vormen de overgang tussen de botten en de spieren, die in de voorarm liggen. De gewrichtsbandjes stabiliseren de pols.Ze ondersteunen de pols als een soort teugels wanneer u uw hand gebruikt. Bij beweging van de pols volgen de 8 handwortelbeentjes onderling een vast bewegingsverloop. Wanneer de ligamentenzwakker worden of genetisch te lang zijn, raakt dit vaste patroon verstoord. Dit wordt instabiliteit genoemd.

Die instabiliteit komt veelal voor bij jongere vrouwen, waarbij hun gewrichtsbandjes te weinig strak zijn. Men spreekt dikwijls van laxe gewrichten.

De mogelijkheden om laxiteit te behandelen zijn beperkt. Bij aanhoudende polspijn is het aangewezen om een handchirurg, te contacteren. Hij zal uitmaken of uw probleem conservatief of operatief moet behandeld worden. Voor een conservatieve behandeling, zal hij beroep doen op een handkinesitherapeut. Het doel van handtherapie is de pijn te verminderen en de belastbaarheid en inzetbaarheid van hand en pols te verbeteren.

De handtherapeut zal u adviezen geven over de houding van uw pols. Hij zal u attent maken wanneer u compenserende bewegingen maakt en u uitleggen welke bewegingen pijn veroorzaken. De handtherapeut helpt u bewust te worden van de houding en stand van uw hand en pols. Vooral bij zware handarbeid kunt u uw pols het best in een rechte positie houden. Dit betekent dat het middenhandsbeentje van uw derde vinger in het verlengde van uw onderarm staat.

Handtherapie

De verslapte ligamenten kunnen niet getraind worden. Dus om de stabiliteit van de pols te verbeteren moeten de spieren van de onderarm versterkt worden. We maken als het ware een spierkorset voor de pols. De intensiteit van de oefeningen wordt stelselmatig opgevoerd. Soms is het zinvol om de pols bij belastende werkzaamheden te ondersteunen met een spalk of een brace. U krijgt dan een duidelijk advies over de soort werkzaamheden en de tijdsduur dat u een brace moet dragen. Het is belangrijk dat u de brace niet vaker of langer draagt dan noodzakelijk, omdat de spieren daardoor kunnen verzwakken.

Handtherapie om de spieren te verstevigen is een intensief traject. Dit houdt in dat u diverse keren bij de handtherapeut komt voor advies, instructie en oefentherapie. Daarnaast is het heel belangrijk dat u dagelijks de oefeningen uitvoert die door de therapeut werden uitgelegd.
Het thuis oefenen is van groot belang: hiermee valt of staat de behandeling. De spieren moeten getraind worden om steviger te worden én te blijven.

Enkele voorbeelden van oefeningen staan in onderstaand pdf-bestand.

voorbeelden van polsstabilisatie-oefeningen

Een snelle aanpak in de behandeling van de Dupuytren contractuur is van belang !

De Keltenklauw

Misschien werd je er al eens mee geconfronteerd? Je geeft iemand een hand en voelt een gekromde vinger in je handpalm steken. Deze man of vrouw heeft de “ziekte” van Dupuytren. Ziekte is een beetje een verkeerd woord. Het is namelijk een aandoening van het weefsel dat zich bevindt tussen de huid van de handpalm en de onderliggende structuren zoals bloedvaten, zenuwen en pezen. Op een bepaald moment begint het weefsel te krimpen en vormen zich knobbels en koorden onderhuids. Die huid gaat op zijn beurt mee schrompelen en trekt de vinger mee in een buigpositie. Dit noemen we een flexiecontractuur. Indien deze toeneemt komt een goede handfunctie in het gedrang. De pink en de ringvinger zijn het vaakst aangetast, maar dikwijls ook alle vingers. Meestal wordt een erfelijke factor als oorzaak aangegeven.
De Ziekte van Dupuytren komt vooral voor bij Noordwest-Europese volkeren, terwijl het vrijwel niet voorkomt bij Afrikaanse volkeren. Hierdoor wordt vaak verondersteld dat er een genetische voorbestemdheid is voor de ziekte. Het wordt ook wel de Keltenklauw genoemd, omdat de geografische verspreiding van de ziekte over Europa en Groot-Brittannië overeenkomt met de Keltische trektochten.

Hoe wordt de Dupuytren hand aangepakt

Wanneer de vinger niet meer plat op de tafel kan gelegd worden, is het tijd om in te grijpen. Tot voor kort was dit altijd een chirurgische ingreep. Sinds 2011 is er echter voor bepaalde kontrakturen een niet-chirurgische methode. De chirurg bepaalt welke techniek, het meest efficiënt zal zijn voor iedere individuele patiënt.

Chirurgisch ingreep.

Ik kom in mijn praktijk dikwijls patiënten tegen, waarbij de “open-palm-techniek” werd toegepast. Hierbij wordt het Dupuytrenweefsel verwijderd en een deel van de dwarse incisie in de handpalm wordt open gelaten opdat wondvocht zou kunnen evacueren. Vaak is er ook een huidtekort, om de wonde dicht te naaien. Er zou te veel spanning op het litteken ontstaan wanneer de wonde toch zou worden dichtgetrokken. Zo kan er onmiddellijk kinesitherapie worden toegelaten.

Niet-chirurgische ingreep.

De enige succesvolle niet-chirurgische ingreep is een injectie met een collagenase. Dit is een enzyme, geïsoleerd uit de clostridiumbacterie, die het collageen aanwezig in de Dupuytrenkoorden kan oplossen. De collagenase heeft geen effect op Dupuytrenknobbels.
Na de injectie met het collagenase, wordt de vinger van de patiënt de volgende dag onder plaatselijke verdoving gemanipuleerd (= recht getrokken). Dit kan ook wondjes of scheuren veroorzaken. De nabehandeling is dezelfde als bij de chirurgische ingreep : kinesitherapie en een nachtspalk.

Een snelle start van de behandeling na de corectie.

Het is belangrijk dat de nabehandeling start onmiddellijk de eerste dag na de ingreep. De nabehandeling bestaat uit wondzorg, kinesitherapie en een nachtspalk.

Wondzorg

Post-operatief wordt een drukverband aangelegd, om het bloeden zoveel mogelijk te stoppen. Er wordt vetverband gelegd op de wonden, om in het inkleven tegen te gaan.

De dag nadien wordt er gepoogd om een dunner verband aan te leggen. Het vetverband wordt enkel geplaatst op de open wonde en niet waar de wonde genaaid is. Het verband wordt best niet te dik en te strak gemaakt. Er mag gepoogd worden om met het verband de vingers zoveel mogelijk naar extensie te trekken. De patiënt draagt de arm de eerste dagen in hoogstand om zo overdreven zwelling te vermijden.

Het verband wordt dagelijks vernieuwd, mag niet nat worden en de patiënt moet in staat zijn om te oefenen met zijn verband aan.

Nachtspalk.

Als we slapen zijn de vingers in rust, altijd in gebogen stand. Om zo weinig mogelijk strekking te verliezen tijdens de nacht, wordt een nachtspalk aangelegd gedurende drie maanden.
Deze spalk wordt op maat gemaakt de dag na de ingreep, ingeval van chirurgie en de dag van de manipulatie ingeval van injectie. De spalk wordt in een warmtegevoelige plastic op de hand gevormd en zal de te behandelen vingers naar strekking trekken. De spalk kan met klittenband gemakkelijk aan en uit worden gedaan.

Kinesitherapie.

Vanaf dag 1 na de chirurgie of de manipulatie, moet de kinesitherapie opgestart worden. De vingers moeten in alle gewrichtjes zowel naar volledige strekking als volledige buiging bewogen worden. Hierbij is het goed mogelijk dat de opgelopen wondjes terug beginnen te bloeden. De beweeglijkheid van de vingers is echter belangrijker dan de bloedende wonde. Het bloeden zal de volgende dagen afnemen. Indien na de kiné-behandeling de wonde zorgvuldig wordt verzorgd en het verband niet wordt nat gemaakt, mag dit geen probleem zijn.
De patiënt neemt best een halfuurtje voor de kinesitherapie een pijnstiller in. De pijnmedicatie moet goed worden gerespecteerd om zoveel mogelijk complicaties tegen te gaan. Dikwijls verdraagt de patiënt meer dan wat zijn lichaam kan verdragen (“het doet pijn, maar ik kan daar tegen” “ik ben niet voor pillen” zijn uitspraken die vaak gehoord worden maar niet goed zijn voor het genezingsproces).
Als de draadjes verwijderd zijn na een veertiental dagen, mag het litteken gemasseerd worden met een hydraterende crème. De kinesitherapeut zal vanaf dan ook alles doen om het litteken te versoepelen, om zo een goede functie te bekomen
Het is belangrijk dat de patiënt ook vanaf dag 1 intensief oefent om de vingers zo ver mogelijk te strekken en te buigen.

Help !!! Wat nu gedaan ?

Uit de wonde komt er een beetje bloed of vocht : ga gerust door met oefenen, u doet het goed.
U voelt ‘kloppingen’ in je hand en je hand is enorm gezwollen : houd de hand in een draagdoek in hoogstand.
De hand of vinger(s) wordt heel pijnlijk en ziet vuurrood : contacteer de handchirurg of uw huisarts. Dit kan een mogelijk teken van infectie zijn.
De vinger voelt wat “voos” aan : dit komt door de ingreep, waarbij er rond de vingerzenuwen is gewerkt. Tijdelijk functioneren die iets minder goed en dit kan zo een 2 à 3 maanden duren.

Auteur: Bart